Alacaklının İİK'nin 99. maddesine dayalı üçüncü kişinin istihkak iddiasının reddi

8. Hukuk Dairesi         2019/1407 E.  ,  2019/2665 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi

DAVA TÜRÜ : İstihkak

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonucunda Mahkemece verilen davanın reddine dair kararın davacı alacaklı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairenin 01.10.2015 tarihli ve 2015/12887 Esas, 2015/17215 Karar sayılı ilamı ile bozulmasına karar verilmişti. Davalı üçüncü kişi vekili tarafından süresinde kararın düzeltilmesi istenmiş olmakla dosya incelendi gereği düşünüldü:

KARAR

Davacı alacaklı vekili, davalı borçlu ile üçüncü kişi şirketin optik-gözlük alanında aynı adreste faaliyet gösterdiklerini ve muvazaalı işlemler yaptıklarını, ayrıca, davalı borçlu adına kayıtlı iken muvazaalı şekilde üçüncü kişiye devri yapılmış bir taşınmaz üzerinde, üçüncü kişi şirket adına kira sözleşme şerhinin bulunmasının da, davalıların, muvazaalı hareket ettiklerinin bir göstergesi olduğunu, kaldı ki davalı üçüncü kişi şirketin, yalnızca, mahcuz gözlüklere ilişkin fatura ibraz edebildiğini, haczedilen diğer makinelere ilişkin hiçbir fatura ya da belge ibraz edemediğini, sunulan faturaların ise gözlüklere ait olduğunun muğlak olduğunu öne sürerek, davanın kabulü ile davalı üçüncü kişinin istihkak iddiasının reddine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.

Davalı üçüncü kişi vekili, haciz yapılan dükkan içinde bulunan tüm menkul malların, müvekkili şirkete ait olduğunu, müvekkili şirket adresinden önce gidilen adreslerde ise haciz uygulanmadığını, haciz yapılan dükkanın tabelasında, vergi levhası ve kira kontratında başka bir üçüncü şahsın isim ve ünvanı olduğu halde, haciz ve muhafaza uygulandığını, haciz işleminin hukuka uygun olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.

Davalı borçlu, davaya cevap vermemiştir.

Mahkemece, davalı üçüncü kişi şirket ile borçlunun hakim ortağı olduğu şirketin ortak ve yetkililerinin farklı kişiler oldukları, şirketler arasında organik bağ bulunmadığı, davaya konu haciz işleminin “... adresinde yapıldığı, bu adreste borçlu adına yapılmış herhangi bir tebligatın bulunmadığı, ayrıca, aksi sabit oluncaya kadar geçerli haciz zaptına göre, borçlunun haciz mahallinde bulunmadığı, haciz yapılan adreste, borçluyu tanıyan kimsenin bulunmadığı ve borçluya ait herhangi bir belge veya delile rastlanmadığı, İİK'nin 97/a maddesinde belirtilen mülkiyet karinesinin üçüncü kişi şirket lehine olduğu, karinenin aksini ispat külfetinin alacaklıda olduğu, ancak alacaklı tarafından haczedilen malların borçluya ait olduğuna dair kesin ve inandırıcı deliller ibraz edilemediği, dinlenen tanık beyanlarının ise kesin delillerle desteklenmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

Hükmün davacı alacaklı vekili tarafından temyizi üzerine Dairemizin 01.10.2015 tarihli ve 2015/12887 Esas 2015/17215 Karar sayılı ilamı ile; dava konusu 14.01.2013 tarihli haczin "..." adresinde yapıldığı, haciz sırasında sunulan vergi levhasının “... Cihazlar San. Opt.” ait olduğu biçimindeki ifadenin tutanağa geçtiği ve haciz sırasında hazır bulunan ... isimli kişinin ise şirketin borçluyla ilgisinin olmadığını, Haziran 2012 tarihinden bu yana taraflarınca kiralandığını beyan ettiği ve adi nitelikte bir kira sözleşmesinin takip dosyasına sunulduğu, bu kira sözleşmesindeki mecurun adresinin ise “...” olduğu, ezcümle sunulan kira sözleşmesindeki adres ile haciz adresinin örtüşmediği, dosyada bulunan ticaret sicil bilgilerine göre, kira sözleşmesindeki yazılı adresin davalı üçüncü kişi şirketin şube adresi olduğu, öte yandan, borçlu ...'ın hakim ortağı bulunduğu dava dışı ... Optik Medikal Ltd Şti.nin, 12.07.2012 tarihine kadar haciz adresinde faaliyet gösterdiği,dava konusu haczin yapıldığı adrese gidilmesinin sebebinin de, bu adresin borçlu ... tarafından Kredi Kayıt Bürosuna beyan edilen adreslerden biri olması olduğu, bu kapsamda; haczin İİK'nin 97 maddesi kapsamında yapıldığının ve eldeki davada ispat yükünün davalı üçüncü kişide olduğunun kabulü gerektiği, haczin İİK'nin 99. maddesine göre yapılmasının veya davanın alacaklı tarafından açılmasının bu durumu etkilemeyeceği, davalı üçüncü kişi tarafından sunulan kira sözleşmesi adi nitelikte olup, her zaman düzenlenmesinin mümkün olduğu ve haciz adresine de isabet etmediği, aynı şekilde vergi levhasının da her zaman düzenlenmesi mümkün belgelerden olup, istihkak davalarında güçlü delil niteliği taşımadığı, dava dosyasına sunulan faturalar da her zaman tanzimi mümkün belgelerden olduğu gibi, faturayı kesen şirketin de borçlunun hakim ortağı olduğu şirket olduğunun görüldüğü, davalı üçüncü kişi tarafından sunulan tüm bu belgelerin yasal karinenin aksini ispata yeterli olmadığı, ayrıca davalı üçüncü kişi şirket ile davalı borçlunun hakim ortağı olduğu dava dışı ... Optik ünvanlı şirketin ticaret unvanları ve iştigal alanları da benzer olup, mahcuzlardan bir kısmının da gözlük kesme makinası gibi kullanımı teknik bilgi gerektiren malzemelerden olduğu, tüm bu bilgiler ışığında davalı borçlu ile davalı üçüncü kişi arasında organik bağ bulunduğunun da kabulü gerektiği, o halde, Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular göz önüne alınarak, alacaklının davasının kabulü ile üçüncü kişinin istihkak iddiasının reddine karar vermek gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulmasının doğru görülmediği gerekçesi ile hükmün bozulmasına karar verilmiş, davalı üçüncü kişi vekili tarafından karar düzeltme isteğinde bulunulmuştur.

Dava, alacaklının İİK'nin 99. maddesine dayalı üçüncü kişinin istihkak iddiasının reddi talebine ilişkindir.

Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere göre; dava konusu haczin gerçek kişi borçluya ödeme emrinin tebliğ edildiği adresten farklı bir adreste gerçekleştirildiği, Dairenin 10.09.2018 tarihli ve 2016/10368 Esas, 2018/15398 Karar sayılı geri çevirme kararı üzerine dosyaya eklenen emniyet araştırması evrakına göre "..." adresi ile “...” adresinin aynı adresler olduğu, bu bilgiye göre dava konusu haczin üçüncü kişi şirketin şube adresinde gerçekleştirildiği, İİK'nin 8. maddesi uyarınca aksi ispat edilene kadar muteber olan haciz tutanağı içeriğine göre, dava konusu haciz esnasında borçlunun hazır olmadığı ve borçluya ya da hakim ortağı olduğu dava dışı şirkete ilişkin evraka rastlanmadığı, üçüncü kişi şirketin borcun doğum tarihinden önce kurulduğu, borçlunun %99 hisse sahibi olduğu dava dışı ... Optik Şirketi ile üçüncü kişi şirket arasında organik bağ bulunmadığı anlaşılmıştır.

Buna göre, ticaret sicil kayıtlarına göre borçlunun hakim ortağı olduğu dava dışı şirket ile üçüncü kişi şirketin borcun doğum tarihinden önce 10.07.2012-12.07.2012 tarihleri arasında sadece iki gün gibi kısa bir süre haciz adresinde birlikte faaliyette bulunmuş olmaları, her iki şirketin faaliyet konularının aynı olması, ünvanlarının benzer olması ve tüm bunlardan ayrı olarak gerçek kişi borçlu tarafından Kredi Kayıt Bürosuna bildirilen adresin haciz adresi olması tek başına, mülkiyet karinesinin borçlu lehine işletilmesi için yeterli değildir. Somut olayda mülkiyet karinesinin davacı üçüncü kişi lehine olduğunun kabulü gerekir.Mülkiyet karinesinin aksinin davacı alacaklı tarafından inandırıcı ve güçlü delillerle ispat edilmesi gerekir.

Davacı alacaklı tarafından delil olarak gösterilen takip dosyası, ticaret sicil kayıtları, SGK kayıtları, tapu kaydı, Kredi Kayıt Bürosu kayıtları ve tanık beyanı mülkiyet karinesinin aksini ispata yeterli değildir.

Yukarıda açıklanan hususlar uyarınca, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı alacaklı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün onanması gerekirken, bozulduğu anlaşıldığından, bozma kararının kaldırılarak hükmün onanmasına karar vermek gerekmiştir.

SONUÇ; Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı üçüncü kişi vekilinin karar düzeltme isteminin kabulü ile; Dairemizin 01.10.2015 tarihli ve 2015/12887 Esas, 2015/17215 Karar sayılı bozma kararının kaldırılarak, usul ve Yasa'ya uygun olan yerel mahkeme hükmünün ONANMASINA, peşin harcın istek halinde karar düzeltme isteyen davalıya iadesine, 24,30 TL peşin harcın onama harcına mahsubu ile kalan 20,10 TL'nin temyiz eden davacıdan alınmasına, 13.03.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.